ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/2/2009

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΟΦΑΡΕΣ
Να στείλουμε την αγάπη μας σε όλους τους ετεροδημότητες φίλους του ΑΟΦ. Ιδιαίτερα, στον Ηλία στην Κέρκυρα, στον Μιχάλη και την οικογένεια του που βρίσκονται στη Νάξο, στον STEF στο Λονδίνο, στον Τσέλο στην Σουηδία, στον Σπύρο και τον Δημήτρη στον Κολωνό, στον Γιάννη στην Αμερική, στον Νίκο στην Γερμανία,στον άγνωστο φίλο από την Αμαλιάδα,και στον Garntzo στη Φλώρινα.

Με την ευκαιρία του ρεπό που έχει η ομάδας μας, λέω αυτή την εβδομάδα να ασχοληθούμε και με κάποια αλλά θέματα που μας αφορούν και για αυτό θα ήθελα και την δική σας άποψη, τους δικούς σας προβληματισμούς και προτάσεις.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΡΑ !
Εδώ και ένα χρόνο, ακούω, σχεδόν κάθε μέρα, τον φίλο μου τον Νίκο Ζήκα να λέει για την δημιουργία προπονητικού κέντρου προκειμένου να προπονείται η ομάδα μας αλλά και όλα τα παιδιά της Φιλιππιάδας. Μάλιστα έχει σχεδιάσει τα πάντα ακόμη και από πού θα τραβήξουμε ρεύμα, και μην φανταστείτε κανένα προπονητικό κέντρο τύπου Αγιαξ, όχι, για ένα χώρο τον οποίο θα διαμορφώσουμε κυρίως με δική μας προσωπική εργασία αλλά και βοήθεια από το Δήμο μας, χώρος οποίος θα αποτελέσει το νέο ΚΟΤΣΕΚΙ και θα μπορεί η ομάδα μας επιτέλους να προπονείται και όλα τα παιδάκια να παίζουν μπάλα .
Στην αρχή, παρόλο που είναι καλή ιδέα, μου φάνηκε λίγο υπερβολικό να ζητήσουμε κάτι τέτοιο αλλά υστέρα από την κατάντια που έχει περιέλθει ο αθλητισμός στην Φιλιππιάδα συμπορεύομαι με την άποψη του φίλου Νίκου ότι η ανάγκη να γίνει προπονητικό κέντρο είναι επιτακτική.
Δεν υπάρχει γήπεδο να προπονηθεί , αλλά ούτε και να παίξει καμιά ομάδα, κυρίως ο ΑΟΦ, δεν υπάρχουν αλάνες να παίξουν τα παιδιά μας μπάλα, τα δημοτικά σχολεία που παραδοσιακά ήταν τα ποδοσφαιρικά εκκολαπτήρια , τώρα μοιάζουν σαν την Εναντία Οδό από την πολύ πίσσα που έχουν ρίξει, με αποτέλεσμα όλα τα πιτσιρίκια την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο να την εξαντλούν στο play station και στο pro και δεν φτάνουν όλα αυτά είμαστε και πρώτη χώρα στην Ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία.
Για τους παραπάνω λόγους κύριε Δήμαρχε πρέπει να δείξετε και εσείς την ευαισθησία και τα φιλαθλητικά σας αισθήματα και να μας παραχωρήσετε μια έκταση αλλά και υλικοτεχνική στήριξη για να γίνει επιτέλους ένας χώρος όπου και η ομάδα μας θα βρει στέγη αλλά το σπουδαιότερο θα ακούγονται και πάλι παιδικές φωνές(μπάλα, μπάλα) και γέλια όπως παλιά στο Ιστορικό ΚΟΤΣΕΚΙ, αναμνήσεις που έχουν χαραχθεί βαθιά μέσα μας.